Ondertussen in Rome…

Vrijdag 20-02-2015 / 10:37

Buongiorno!

Ik weet niet hoe het bij jullie is in Nederland maar ik moet zeggen dat het er hier op lijkt dat de winter nu wel achter de rug is. Het lijkt nu wel lente te worden. Het zonnetje schijnt steeds en we halen af en toe de 18 graden. De komende dagen word het geloof ik wel iets minder wat zon betreft maar goed, het begin is er! 🙂

Vorige week woensdag kwam een oud schoolgenootje van me een paar dagen bij me logeren hier in Rome. Ze stuurde me een berichtje van tevoren via Facebook dat ze er graag een aantal dagen tussenuit wilde en aan Rome zat te denken waarop ik haar uitnodigde.

We hebben lekker gewinkeld, geluncht, ik heb haar meegenomen naar een etentje met mijn school, lekker op z’n Italiaans. Ik heb haar de sinaasappeltuin laten zien met spectaculair uitzicht en ‘’het sleutelgat’’. Zaterdags heb ik haar, Karina en Tory (Karina’s Engelse vriendin die bij haar op visite was) een fietstour gegeven door Rome waarna we de dag hebben afgesloten met een heerlijk Valentijns diner voor 4 bij Piazza Navona.
Zondag besloten we met z’n 4en te gaan picknicken in het park Villa Borghese. Met kleedjes, wijn, brood, olijven, ham, mozzarella, popcorn, chips, gin en tonic, en een stralend zonnetje waren wij er klaar voor! Terwijl we daar zo gezellig zaten kwamen er 2 muzikanten op gitaar bij ons aan het kleedje ons toespelen en toezingen. Onze eigen prive-band bij onze picknick. Zelf heb ik ook nog een moppie met ze gezongen uiteraard. 1 van de gitaristen was ook tekenaar dus die heeft van ons nog allemaal een schets gemaakt al vond ik die van mij niet erg op me lijken… 🙁
De dag sloten we af met een echte Italiaanse ‘’aperitivo’’ in een bar. Maandag is Celine lekker haar eigen gang gegaan terwijl ik naar school moest en ’s avonds hebben we met Karina en Tory nog even een heerlijke pizza genuttigd. Dinsdagochtend vlogen Tory en Celine allebei weer naar huis.

Dinsdagmiddag zou ik oppassen op Lola dus ik stond rond 17.00 klaar om weg te gaan maar had ondertussen een beetje een misselijk gevoel en wat buikpijn maar ik dacht bij mezelf ‘’dat zal zo wel overgaan’’. In de metro werd dit gevoel alleen maar erger en toen ik de vele trappen op was en de deur opende van Lola’s huis rende ik meteen naar de wc om al mijn voedsel van die dag over te geven. Zwetend, wit en schamend kwam ik de wc uit. Lola maakte een kopje thee voor me en daarna mocht ik gaan van Lola’s moeder. Ik voelde me nog steeds niet lekker en was als de dood dat ik misschien straks in de metro weer moest. Wachtend op de metro voelde ik het weer op komen en ben snel naar het hoekje van het station gelopen waar mijn kopje thee er weer uit kwam. Wat kan je je dan ellendig voelen zeg. De metro kwam eraan dus hup, snel een kauwgompje erin en lekker benauwd opgepropt tussen de mensen staan. Ik zorgde dat ik dicht bij de deur stond zodat ik er meteen uit zou kunnen springen mocht de nood aan de man zijn. Ik kwam gelukkig zonder braakneigingen aan op mijn metrostation maar eenmaal boven aangekomen ging het weer mis. Ik sprong achter een prullenbak en heb daar nog even wat gal gespuwd en ben daarna met het schaamrood op de kaken naar huis gelopen. Zodra ik thuis kwam ben ik in mijn bed gaan liggen met een ellendig gevoel en ik dacht als ik stil blijf liggen gebeurt er niks. Dit was ook zo. Tot ik kramp kreeg in mijn tenen. En ik die vast moet houden. Het was meteen weer mis. Het werd een nacht vol ellendigheid en ook de ochtend was nog niet wat het zijn moest maar tegen de middag ging het gelukkig weer wat beter. Ik kon weer wat voedsel binnenhouden. Toch even een buikgriepje te pakken denk ik…

Gisteren ging het alweer wat beter al had ik af en toe nog wel wat buikpijn en krampen en kon ik nog niet zoveel eten. Ik ging naar de tattooshop met een vriend om een afspraak te maken voor mijn check-up en daarna aten we wat sushi. Vanaf daar zijn we door gegaan naar het voetbalstadion want daar lagen 2 tickets op me te wachten voor de wedstrijd AS Roma – Feyenoord. Dit was namelijk 1 van de dingen die ik hier graag nog wilde meemaken, een voetbalwedstrijd zien in het stadion. En wat wilde het toeval? De vriend van mijn huisgenoot werkt in het stadion en kon dus 2 gratis kaarten voor me regelen. Nadat ik die opgehaald had, heb ik op Karina gewacht en zijn we samen de wedstrijd gaan bekijken. Erg leuk om mee te maken en te zien. We staan ook weer op heel wat camera’s kwamen we achter.
Ja, ik was als AS Roma supporter want ik vind het vreselijk wat sommige Feyenoord aanhangers hebben aangericht in de stad. Hartstikke leuk dat je naar een ander land gaat om je club te supporten maar je gaat verdomme geen historische monumenten en fonteinen vernielen, zwaar respectloos en verschrikkelijk asociaal. Ik ben altijd trots als ik zeg dat ik uit Nederland kom maar deze avond schaamde ik me ervoor.
Gelukkig heeft de Italiaanse politie hard opgetreden en zware straffen uitgedeeld.

Vandaag voel ik me alweer een stukje beter al is mijn maag nog wel wat onrustig en ben ik bang om bepaalde, zwaardere dingen te eten. Vanavond heb ik een sollicitatie bij een tourbedrijf dat mij heeft gevraagd of ik er geïnteresseerd in ben om bij hun Engelse tours te begeleiden. Een gesprekje kan uiteraard nooit kwaad 😉

Arrivederci!

Desiree.

P.S. Ik kom de 27e weer even een weekje naar Nederland, gewoon nog ff snel voor het fiets seizoen weer echt begint! 🙂