Roadtrip!

Maandag 01-12-2014 / 18:09

Ciao tutti!

Donderdagmiddag heb ik mijn ouders de Aventijn heuvel laten zien met ‘’het sleutelgat’’ en de sinaasappeltuin met bijbehorend panoramisch uitzicht. Ook de Gianicolo heuvel (uitspraak: Djianicolo, maar door mijn oerhollandse moeder uitgesproken als Giancolo) heb ik ze laten zien waarvandaan je ook een heel mooi uitzicht hebt.
’s Avonds moest ik nog even op Lola passen en daarna heb ik met mijn ouders gezellig in Monti gegeten.

De volgende dag had ik om 10.00 met ze afgesproken bij Top Bike want dan zou ik ze een fiets tour geven door Rome. Maarrr.. ik had me verslapen en werd pas om 10.45 wakker! Natuurlijk veel gemiste oproepen en berichtjes. Uiteindelijk begonnen we om 12.00 aan de tour. Mijn ouders op een elektrische fiets omdat ze die 7 heuvels waar Rome op is gebouwd toch een beetje angstaanjagend vonden klinken.
Ik heb ooit de mensen in de Engelse tours genoemd als ‘’niet zulke goede’’ fietsers maar zelfs die kunnen niet tippen aan mijn moeder. Het duurde al zeker een half uur voordat ze doorhad hoe de versnellingen werkten en de bochten ging ze te voet door omdat ze het gevoel had dat ze de fiets nog niet onder controle had. Mijn vader en ik moesten regelmatig ergens even wachten omdat ‘moeke’ ergens achter was gebleven. Dan keken we elkaar weer zuchtend maar toch ook wel weer lachend aan. Bij Campo de Fiori knalde ze nog tegen een bord aan dat volgens haar in de weg stond. De heuvels naar beneden wilde ze het liefste te voet doen omdat de remmen te hard afremden volgens haar en dat vond ze ‘llllleeeevensgevaarlijk!’’ Wat een figuur die moeder van mij. Normaal gesproken vinden mensen het jammer dat de tour af is maar mijn moeder was blij dat het voorbij was, of in haar woorden: ‘’dat ze er levend af gekomme was’’
Na afloop ben ik meteen weer door gegaan naar het huis van Lola om nog een paar uurtjes op te passen en daarna ben ik weer terug gefietst naar het appartement van mijn ouders waar we, jawel, lekker op z’n Italiaans pizza hebben gegeten!
Na het eten zaten we alle 3 even te Facebooken (is dit überhaupt een werkwoord?) en toen kwam de volgende conversatie tussen mijn ouders voorbij:

Pap: Hee B, heb jij die ene foto nog geleukt?
Mam: Nee, op een of andere manier kon ik hem niet leuken!
Pap: Echt niet, kon je hem niet leuken? Ik heb hem wel geleukt!

 Ondertussen gierde ik het uit! Dit is dus blijkbaar hoe 50+ers over Facebook praten! Waar ik het alleen ken als ‘’liken’’ zeggen zij het lekker op z’n Nederlands; ‘’leuken’’!

Zaterdag gingen we op roadtrip! We zijn naar het zuiden van Italië gereden naar een supermooi kustplaatsje dat Amalfi heet. De reis duurde zo’n 3 uur waarvan het laatste stuk supermooi was, door de bergen en langs de kust over een smal weggetje. Ook tijdens dit laatste stuk heb ik me weer bescheurd om mijn moeder die nogal hysterisch kan reageren als mijn vader naar haar mening niet genoeg op de weg let, te hard rijd of als ze schrikt van een tegenligger. Mijn vader wordt hier uiteraard een beetje moedeloos van en zo reageert hij dan ook. Een hilarisch gebeuren. En dan te bedenken dat m’n vader eind deze week naar Nederland weer 2 dagen lang in de auto moet zitten met ‘’Hysterica Wagenaar’’. 😉
Eenmaal aangekomen hebben we ingecheckt in ons hotel waar we 1 nachtje zouden verblijven. We trokken het plaatsje in, hebben de grote kerk van Amalfi bekeken, de winkeltjes, de zee met mooie uitzichten over de bergen en hebben daarna op een superleuke en gezellige locatie zitten eten. Amalfi is echt een heel leuk en supermooi plaatsje!

Zondagochtend werd ik wakker omdat de kerkklokken in Amalfi ontzettend hard geluid werden en dat bleef heel lang door gaan. Ik dacht dat het misschien 9 uur was en iedereen dus naar de kerk ging maar toen ik op mijn klokje keek zag ik dat het nog maar 5 uur was! ‘’Rare mensen’’ dacht ik en viel toen weer in slaap. Om 5.40 werd ik weer wakker doordat het leek alsof er een heel orkest in de hotelkamer stond te toeteren, maar ik kwam erachter dat ze beneden in de straat stonden. Dat zijn toch geen tijden om een heel dorp wakker te toeteren?! Later werden we om 7 uur nog een keer wakker gemaakt omdat er vuurwerk werd afgestoken! Het enige wat steeds door mijn hoofd ging was: ‘’Die mensen zijn niet goed’’. Ik dacht bij mezelf: ‘’het kan nooit dat de mensen hier iedere zondag om deze tijd wakker getoeterd worden en dan nog vreedzaam met elkaar kunnen leven dus er moet een andere verklaring voor zijn’’. Ik bedacht dat het misschien een feestdag was dus ik ging het maar eens ”Googlen” (ook weer zo’n vreemd werkwoord), en inderdaad, 30 november was het ‘’St. Andrew’s Day’’ in Amalfi.
’s Middags hebben we bij de grote kerk een optocht gezien want 2 x in het jaar wordt St. Andrew even uit gelaten waarbij het beeld van de heilige St. Andrew uit de kerk wordt gedragen die dan op de schouders van een groep mannen door het dorp gaat. 30 november en 27 juni. Leuk om mee te maken.
Daarna zijn we vertrokken naar Napels. Ik wilde daar graag eens heen want ja, ze zeggen wel eens: ‘’Eerst Napels zien, dan sterven’’ dus ik was wel benieuwd. Maar ik kan je vertellen dat ik de stad nogal tegen vond vallen. Het is een beetje een vieze stad en lang niet zo mooi en indrukwekkend als Rome. Ik had een aantal dingen op m’n lijstje staan maar nadat we geluncht hadden was het al wat aan de late kant en waren de bezienswaardigheden al dicht dus heb ik alles alleen van buiten kunnen zien. Nou ja, we zijn er weer geweest zullen we maar zeggen…

A presto!

Desiree.