Ouders…

Ouders…

Zondag 07-12-2014 / 23:29

Ciao!

Hier het vervolg van de week met mijn ouders.
Dinsdag besloten mijn ouders en ik om naar Castell Gandolfo te gaan met de auto. De Nederlandse uitspraak van mijn ouders is toch wel een ding waar ik de afgelopen week erg om heb kunnen lachen. Onderweg in de auto kwamen er bijvoorbeeld politie auto’s langs van de Carabinieri (uitspraak: Carabinjeri) waarop mijn vader lekker op z’n Hollands zei ‘’Kijk daar heb je de Karabiniri!’’ Ook reden we nog langs de Terme di Caracalla di mijn vader Terme di Dracula noemde.
Castell Gandolfo is een klein dorpje waar de paus zijn zomerverblijf heeft, een half uur buiten Rome. Vanaf de berg waar het dorpje op ligt heb je een prachtig uitzicht over een meer en de rest van de omgeving. Eenmaal uitgekeken zijn we op de terugweg nog bij de Ikea langs gegaan om daar nog wat spullen te kopen voor mijn kamer.

Woensdagochtend hadden we een tour door het Vaticaan met een Engelse gids. Ze nam ons mee door het Vaticaan museum, de Sixtijnse Kapel, de basiliek zelf en de catacomben waar veel pausen begraven liggen. Erg indrukwekkend allemaal. Ik merkte wel meteen dat ik best kritisch was over de gids zelf. Omdat je zelf het werk ook doet en omdat je veel collega’s van je bezig hebt gezien kijk je er toch heel anders naar. Ik vond dat ze veel te populair deed, ze was meer bezig met alle bekenden die ze onderweg tegen kwam dan met ons. Ook vertelde ze haar verhaaltje op een hele ingestudeerde, ratelende manier.
Ik heb me tijdens de tour ook weer rot gelachen om m’n ouders. In de Sixtijnse kapel mag je niet praten en geen foto’s maken. Er werd even goed gesproken in de kapel maar zachtjes. Mijn moeder en ik praatten ook zachtjes. Mijn vader daarentegen praatte gewoon op normaal volume waardoor we door 2 Indiërs uit onze groep steeds boos aangekeken werden en ze zelfs een wijsvinger op hun mond legde naar ons.
Mijn vader had zijn camera om zijn nek hangen en wees die gewoon omhoog om heel onopvallend een foto te maken, helaas maakt de camera ook geluid dus was het niet meer zo onopvallend. Mijn moeder gaf hem een hele preek waarop mijn vader beloofde het niet meer te doen maar ik zag in z’n ogen dat ie het wel spannend vond om nog een keertje te proberen als de bewaking het niet zag. En ja hoor, even later hoorde ik de camera weer klikken. Mijn moeder liep geïrriteerd bij hem vandaan en vertelde me dat ze hoopte dat ie de kerk uitgezet zou worden.
Na de tour zijn we nog ergens wat gaan lunchen en toen kwam er (zoals zo vaak) een bedelaar aan onze tafel die vroeg om geld, waarop mijn vader antwoordde: ‘’Je ken lopen dus je ken werken ok!’’ Mijn vader denkt dat het merendeel van de bedelaars die hier lopen nep zijn.
Mijn moeder wil nog wel wat geven aan oudere bedelende vrouwen of mannen, maar wat jonge vrouwen en mannen betreft: ‘’die gaan maar aan het werk hoor’’. Hollandse nuchterheid.
Onderweg naar de auto werden we nog aangesproken door iemand die op straat tours verkoopt voor het Vaticaan museum, dus toen zij ons aan sprak en vroeg ‘’Hi guys, do you want to visit the Vatiacan museum?’’ Antwoordde mijn vader met ‘’Hebben we al gedaan’’ alsof ze dat verstaat en mijn moeder zei ‘’We just came terug’’, waarna ik bijna in m’n broek zeek van het lachen. Heerlijk.

Donderdag was eigenlijk een rustig dagje die we vooral in het appartement hebben gespendeerd en ’s avonds moest ik nog even oppassen. Ik bleef bij m’n ouders slapen zodat we vrijdag nog even samen konden ontbijten en daarna stapten mijn ouders om 10.00 weer in de auto richting Nederland. Gelukkig hoef ik ze, en zij mij, niet zo lang te missen want over 2 weekjes kom ik thuis kerst vieren!
Nadat mijn ouders uit Rome vertrokken ben ik een dokter op gaan zoeken omdat ik voelde dat ik beginnende blaasontsteking kreeg. Ik vertelde dat aan de dokter en kreeg meteen een briefje mee om antibiotica te halen. Ik was er gelukkig op tijd bij, dus heb ik er niet heel veel last van gehad.
Vrijdagmiddag had ik weer bootcamp met collega’s en ben ik weer even flink afgebeuld. Toen ik vanaf bootcamp naar huis wilde gaan met de metro had ik alleen maar een briefje van € 20,00 bij me en de kaartjes machine weigerde het briefje. Er was niemand in de buurt om te wisselen en dus zat er maar 1 ding op: Zwartrijden. Kruipend onder het hekje door dus. Dit is de eerste keer dat ik geen kaartje kocht sinds ik hier in Rome ben, maar er wordt echt NOOIT gecontroleerd in de metro. En wat denk je… precies nu waren ze natuurlijk aan het controleren. Godverdomme… Ik haalde wat oude metro kaartjes tevoorschijn en liet die aan de controleur zien en zei dat ik niet wist welke het was maar dat ik ook nog een kaartje heb weggegooid. Hij zei me dat de kaartjes die ik liet zien allemaal ouder en dus geen van allen geldig waren. Ik zette mijn meest onschuldige blauwe ogen open en vertelde met mijn dom-blondje-stemmetje dat ik niet wist dat ik de kaartjes moest bewaren. ‘’Nou…’’ zei de conducteur ‘’Voor deze ene keer mag je door lopen’’. Haaaa, het werkte. Pfieuw, daar kwam ik goed vanaf.
’s Avonds was het natuurlijk Sinterklaasavond en ook hier in Rome hebben we dat met (vooral NL) collega’s gevierd aan de hand van een avondje dobbelen! Het was hartstikke gezellig maar helaas was het geluk niet aan mijn zijde tijdens het spel. 2 lelijke cadeau’s gewonnen die ik ‘’per ongeluk’’ ben vergeten mee naar huis te nemen. Als kers op de taart gingen we nog op stap met een groepje van 5 meiden naar Caruso, een leuke salsa/r&b club!

Zaterdagochtend werd ik wakker met ontzettende spierpijn. Ik kon niet normaal opstaan en dus heb ik mezelf uit bed gerold en met veel moeite en zelfmedelijden kon ik uiteindelijk omhoog krabbelen.
Ik ging onderweg naar Karina om haar op te pikken voor een middagje shoppen bij een groot winkelcentrum bij haar in de buurt. Bij het metrostation kon ik door de spierpijn mijn benen niet eens meer goed optillen waardoor mijn voet bleef hangen achter een trede en ik languit op de trap belandde. Gelukkig werd ik van de trap geraapt door een niet geheel onaantrekkelijke Italiaan.
Karina en ik hebben ontzettend leuk gewinkeld en het winkelcentrum was echt heel mooi. Alles heerlijk overdadig versierd voor de kerst. Ik hou d’r van.
’s Avonds zijn we samen op stap gegaan en heb ik haar meegenomen naar Caruso omdat ik dat vrijdagavond erg geslaagd vond.

Vanochtend had ik na 2 uurtjes slaap weer een tour om 10.00 met een leuk, gezellig gezin waarna ik € 50,00 fooi kreeg! Lekker meegenomen. ’s Middags maar even bijgeslapen en nu een chill avondje.

Xx

Desiree.